Stervenskunst bij Luther

Hoewel Martin Luther al lang geleden is gestorven, is hij toch springlevend. Niet alleen omdat hij nu in de hemelse gewesten leeft voor Gods aangezicht, maar ook omdat zijn krachtige en sprankelende teksten van blijvende betekenis zijn. Juist ook voor een tijd waarin we ons als samenleving en kerk zoeken te verhouden tot de dood. Dat blijkt uit diverse Lutherteksten die hier zijn samengebracht, waaronder het sermoen over de voorbereiding op het sterven dat Luther schreef in 1519 en dat het hart vormt van dit boekje. In een afsluitend essay betoogt de auteur dat elementen uit de stervenskunst van Luther een (reformatorisch) antwoord vormen op het actuele ethische vraagstuk van ‘voltooid leven’.